Alan BatesI

Sir Alan Bates urodził się w Allestree, w Derbyshire. Jego ojciec Harold Arthur Bates to makler ubezpieczeniowy, matka Florence Mary (Wheatcroft) Bates to gospodyni domowa. W wieku jedenastu lat zdecydował, że zostanie aktorem. Ukończył Herbert Strutt Grammer School w Belper, w Darbyshire, a następnie w 1955 r. londyńską Royal Air Force i przyłączył się do English Stage Company przy Royal Court Theatre. Mając 22 lata debiutował na West End w 1956r. Po debiutanckiej roli króla Leara na dużym ekranie w komedii Michael'a McCarthy "To nigdy nie jest za późno" (1956) popularność przyniosła mu rola zakochanego rysownika Vic'a w dramacie Johna Schlesingera "Rodzaj miłości" (1962), za którą był nominowany do nagrody BAFA, a także postać Anglika Basila w filmie Michael'a Cacoyannisa "Grek Zorba" (1964). Otrzymał nominację do nagrody Złotego Globu za postać Gabriela Oaka, jednego z trzech mężczyzn zakochanych w tej samej niezależnej kobiecie w dramacie Johna Schlesingera "Z dala od zgiełku" (1967). Potwierdzeniem wysokich umiejętności aktorskich była kolejna rola Jos'a Jonesa w komedii Silvio Narizzano "Dziewczyna Georgy" (1966), która znowu przyniosła mu dwie nominacje do Złotego Globu. Bliższą uwagę zwrócił na siebie kreacją Jakowa Boka, niesłusznie uwięzionego żydowskiego rzemieślnika w cesarskiej Rosji, który został oskarżony o rytualne zabójstwo młodego chrześcijanina w ekranizacji powieści Bernarda Malamuda "The Fixer" (1968) Johna Frankenheimera, za którą zdobył nominację do Oscara i Złotego Globu. Za role w filmach "Zakochane kobiety" 1969), "Anglik za granicą" (TV, 1983), "Hamlet" (1990), "Unnatural Pursuits" (1991) i teledramacie "Love in a Cold Climate" (2001) był nominowany do nagrody BAFTA. Zagrał Jetro w biblijnym telefilmie "U zarania" (2000). W styczniu 2002 r. podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Palm Springs odebrał nagrodę za całokształt twórczości. Nadaje swoim bohaterom głęboko ludzkich wymiarów. Aktywny na scenie (londyński Old Vic), jest laureatem wielu nagród teatralnych. Kilka sezonów grał w kanadyjskim teatrze w repertuarze szekspirowskim. W 1994 r. objął patronat nad Actors Centre w Londynie.